Galapagos!

Hola Amigos!!!

En toen was het zover, onze reis naar het paradijs zou gaan beginnen. Eerst met het vliegtuig van Quito naar het eiland Santa Cruz en vandaar meteen metde speedboot naar het eiland Isabella. Na 2 uur door elkaar geschud te zijn kwamen we aan op dit paradijsje. Ons hostal lag aan het strand, het weer was tropisch warm en het bier was koud, kortom perfect dus. We hebben daar reuzeschildpadden in het wild gezien, een tocht naarvulkaan Chicogemaakt (die in 2005 nog is uitgebarsten) en gesnorkeld. Terug op Santa Cruz hebben we onze PADI (die we aan het begin van de reis in Mexico hadden gehaald) voor het eerst gebruikt. Het was even spannend of we konden duiken met Ilona haar oren, maar na een check bij de dokter bleek alles goed en hebben we gedoken bij Pinzon en Nameless Rock. De eerste duik was best makkelijk, we zagen ontelbaar veel vissen, zeeschildpadden, zeesterren en haaien. De tweede duik was meteen een stuk moeilijker, er stond een sterke stroming en er waren veel golven.We moesten met handschoenen duiken zodat we ons aan de rotsen vast konden klampen. We zagen daarbij wel nog een enorme Ray die achtervolgd werd door een spelende zeehond(zie het filmpje) en als klap op de vuurpijl een enorme Hammerhead haai. Na nog wat snorkelen op Santa Cruz begon onze 8-daagse cruise op de Fragata. Een rib uit ons lijf, maar absoluut de moeite waard! Elke dag bezochten we een ander eiland, waarbij we 's morgens na het ontbijt (7 uur) aan land gingen om talloze vogels (zoals fragatvogels, pellikanen, albatrossen, ooievaars, flamingo's, rode/blauwe/Nazca boobies) en nog meer zeeleeuwen te zien. Wat vooral leuk was, was dat het broedseizoen al een tijdje bezig is en dat we dus veel baby dieren en broedende dieren zagen. Het is ongelofelijk hoe dichtbij je bij alle dieren kunt komen, ze zijn nergens bang voor en reuze nieuwsgierig. Ze poseren netjesvoor foto's en je moet echt oppassen dat je niet over ze struikelt! Zeker de baby zeeleeuwen willen graag met je spelen, maar je mag ze niet aanraken anders worden ze door hun moeder verstoten. Na het bezoek aan zo'n eiland gingen we dan snorkelen met veel tropische vissen, zeeschildpadden, haaien, pinguïns, rays en nog meer zeeleeuwen. Vooral de zeeleeuwen zijn erg leuk om mee te snorkelen, ze spelen graag met je en zwemmen dan constant op je af en om je heen... Na de lunch stond steeds een nieuw eiland en een nieuwe snorkeltocht op het programma. Tussen alle activiteiten door konden we een beetje relaxen op het zonnedek (wel goed smeren, het was bloedheet en je verbrand reuzesnel, zeker Ilona...). We hadden een leuke gevarieerde groep, met als uitschieter een Duitse Canadees van 92 (!) die in 1936 nog aan de Olympische Spelen in München heeft meegedaan en daar de hand van Jesse Owens nog heeft geschud (hij wel...). Hoewel 8 dagen lang lijkt, vlogen ze voorbij en zitten we nu al weer in Quito klaar om straks de toeristische die de evenaar is geworden te bezoeken. We zijn benieuwd welke kant het water straks op draait...

Groeten uit Ecuador!

Peru - Inca Trail

Hola!

Na ons bezoek aan het prachtige Boliva, zijn we inmiddels in Peru aanbeland. Daar hebben we vooral gehiked. Hoogtepunt was uiteraard de 4-daagste Inca Trail, maar daarvoor moest wel eerst getraind worden. Dat hebben we gedaan in de Colca Canyon, de op een na diepste kloof ter wereld (ongeveer 3500m, 2 keer zo diep als de Grand Canyon). Wij zijn eerst 1200m afgedaald, waarna we de volgende dag die 1200m ook weer naar boven moesten... Geen pretje dus, maar wel een goede oefening. Daarna dus de tocht der tochten: Inca Trail naar Machu Picchu. Onze groep bestond uit 7 andere toeristen, 2 gidsen en 13 dragers. Wij waren decadent en hadden een eigen drager, wat achteraf geen overbodige luxe was aangezien het best zwaar is om op 3000-4000m te lopen. De eerste dag was meteen de zwaarste dag: we moesten 8 uur lopen, waarvan de laatste 3 steil omhoog. De Inca's vonden het daarbij het handig om vooral trappen te bouwen, waar geen einde aan leek te komen. Uiteindelijk kwamen we bij ons basecamp aan waar we een prachtig uitzicht hadden. De Inca Trail is allemaal lekker primitief: 4 dagen geen douche, geen wc (bano natural), slapen op een matje van 5mm (op de grond dus) en oja, het vroor 's nachts, dus lagen we lekker met onze termo-ondergoed, broeken, shirts, fleece truien, mutsen op en 2 paar sokken aan te vernikkelen in onze dunne slaapzakjes ;-) Wat overigens niet primitief was, was het eten: we zijn 4 dagen lang verwend met gevulde forel, gevulde paprika's, soep voor elke maaltijd, pannenkoeken als ontbijt en als klap op de vuurpijl toverden ze op de laatste dag nog ergens een enorme taart vandaan! Waar we dachten te zullen afvallen, bleek dat dus niet echt het geval: ons buikjes zijn mooi rond ;-). Waar je enorm veel respect voor krijgt, zijn de dragers: hoewel we onszelf best stoer vonden ploeteren op de berg, rennen zij vrolijk met 28kg op hun rug op hun slippers de berg over. De oudste was 67(!) en rende net zo hard als de rest... Het weer op de Inca Trail is zo veranderlijk als de pest: van zon, naar regen, naar mist, naar regen, naar zon etc, dus het is elk half uur poncho aan, poncho uit, trui aan, trui uit etc. Maar lopen in de regen en zweten in je poncho hoort er allemaal bij. De laatste dag hoef je maar 2 uur te lopen, maar om de een of andere reden is het nodig om om 3.20 uur 's morgens op te staan, waarna je een ontbijt naar binnen propt om 1,5 uur in de rij te kunnen wachten voordat het park om 5.30 opengaat zodat je daarna in militair marstempo naar het eerste uitzichtspunt op Machu Picchu snelt. Het is overigens wel een belevenis om na 3 dagen afzien Machu Picchu dan eindelijk te bereiken, waarbij wij het geluk hadden dat we mooi weer hadden zodat we er goed van konden genieten. De site zelf was prachtig (zie het filmpje). Na het bezoek aan Machu Picchu moesten we nog een uur naar beneden om in de heerlijke (maar erg drukke) hot springs van Aguas Calientes onze spieren te kunnen ontspannen. Dat heeft waarschijnlijk wel geholpen, want we hebben geen spierpijn gehad maar zijn alleen erg moe van de weinige slaap. Daarom zijn we de dag daarna lekker niks gaan doen: bagels eten, bitterballen eten in een Nederlands cafe (!) en mojitos drinken. Een perfecte dagbesteding dus. We zouden nog veel meer over de Inca Trail kunnen schrijven maar dat zullen we jullie niet aandoen. Het is -zoals onze hele reis eigenlijk- in ieder geval een aanrader!

De volgende keer dat we jullie schrijven zal dat waarschijnlijk vanuit Ecuador zijn, waar in ieder geval de retedure maar (hopelijk) onvergetelijke Galapagos eilanden op het programma staan.

Groeten uit Peru en vrolijk Pasen!!

Bolivia

Hola luitjes!

Het is al weer een tijdje geleden dat we een verhaaltje achterlieten, dus het werd wel weer eens tijd. We zijn op dit moment in Bolivia (La Paz) en staan op het punt om naar de jungle te gaan. Bolivia is een fantastisch land. Het is erg arm, maar het heeft een prachtige natuur. Dat hebben we vooral gemerkt tijdens onze jeeptour door het zuiden van Bolivia. Het was 4 dagen lang genieten van prachtige uitzichten (zie het filmpje) in vrij 'basic' omstandigheden: geen douche, geen elektriciteit, 's nachts 0 graden in de kamer, etc. Wel geweldig eten en een fantastische driver: Panchito. Hij zorgde voor een veilige tour (niet geheel onbelangrijk: een paar jaar geleden zijn nog 14 Israëliërs en japanners omgekomen bij een jeepongeluk), on board entertainment en was het brein achter onze 'special pictures'. Het was ongelofelijk om te zien dat een prachtig rood meer met besneeuwde bergtoppen nog was opgeleukt met honderden flamingo's. Dat geloof je pas als je het ziet. Wat trouwens heerlijk was, waren de 'hotsprings': een heerlijk bad van 38 graden met uitzicht over een prachtig meer en bergen.

Na de jeeptocht zijn we naar Sucre gegaan, waar we een lokale markt hebben bezocht. Overal in Bolivia lopen de mensen nog in klederdracht (ook in La Paz), maar hier was het wel het meest kleurrijk. Prachtige charismatische mensen met de meest uiteenlopende hoofddeksels gekleed in gekleurde poncho's (zie wederom het filmpje). Nu zitten we dus in La Paz, een erg chaotische stad die soms wel en soms niet leuk is. Het is ongelofelijk druk (alle Bolivianen lijken hier te wonen), de stad is een groot verkeersinfarct en overal op straat is het markt. Wat de stad dan wel weer leuk maakt is wederom de folklore en (niet onbelangrijk) je kunt hier goed eten (wat we dan ook gedaan hebben). Oh ja, voor de echte Hollanders onder ons: Bolivia is erg goedkoop dus een goede optie voor een drieweekse vakantie (maar 4 maanden is beter...).

Voor de nieuwsgierigen onder ons: tot nu hebben we het fantastisch naar ons zin samen (al stresst Jeroen soms iets te vaak over tickets, Boliviaanse busmaatschappijen en reisdagen (wat wel lastig is als je lang op reis gaat), hebben we nog (steeds) geen ruzie gehad en zijn we dus bezig aan de reis van ons leven. Oh ja, en we missen Nederland (nog) niet (al heeft Ilona vandaag wel erg veel zin in Nutella & pindakaas en kijkt Jeroen nog steeds trouw naar de Feyenoord-sites...).

Nou, we houden het hier maar even bij, jullie mogen in werktijd ten slotte niet te lang naar onze site kijken. We hopen trouwens dat jullie de filmpjes ook leuk vinden, wij beleven er in ieder geval veel plezier aan om ze voor jullie (en natuurlijk ook voor ons zelf) te maken.

Heel veel liefs,

Ilona & Jeroen

P.S. We lazen over de vreselijke eierschaarste die Nederland teistert en maken ons grote zorgen. Met Pasen in aantocht leven we daarom erg met jullie mee. Het moet daar verschrikkelijk zijn in Nederland, volhouden dus!

Argentinië I

Dag lieve kijkbuiskinderen,

We schrijven jullie nu vanuit Bariloche in het zuiden van Argentinië. We mogen van geluk spreken dat we hier zijn: het is hier prachtig en het had niet veel gescheeld of we waren Argentinië niet eens binnengekomen. Op het vliegveld in Cancun bleek namelijk dat je een ticket uit Argentinië moet hebben voor je erin mag. En die hadden we natuurlijk niet, aangezien we vanuit hier met de bus naar Bolivia en verder gaan. Het bleek een vrij serieuze eis: we kregen 20 minuten de tijd om om 5 uur 's ochtends op het vliegveld van Cancun een ticket argentinië uit te regelen en anders mochten we niet met het vliegtuig mee. Met het minilaptopje en internet van de Starbucks (die net open was) konden we wel wat vinden, maar niks boeken. Uiteindelijk blufte Ilona door gewoon vluchtgegevens van een willekeurige vlucht uit Argentinië door te geven en werden we gelukkig op het laatst doorgelaten. Eenmaal in Argentinië aangekomen werd uiteraard nergens naar gevraagd ;-)

We zijn in Argentinië begonnen in Buenos Aires. Dat was vooral heel veel ijs eten (Dulce de Leche (caramel) is hier een nationale verslaving - en nu ook de onze), naar een schitterende tangoshow, zelf tangoles nemen (superleuk en volgens de leraar waren we zeker niet slecht), enorme biefstukken eten bij de Parilla (bife de chorizo is hier de klassieker, wij gaan meestal voor de bife de lomo) en veel rondwandelen.

Na Buenos Aires zijn we richting het zuiden gegaan. In Calafate naar gletsjer Perito Moreno en in El Chalten veel gewandeld. De beklimming van Fitz Roy was pittig maar wel erg mooi. In Chalten hebben we ook op een gletsjer gewandeld, heel gaaf en supermooi landschap. Daarna hebben we koers gezet naar Bariloche: 2 dagen in de bus op onverharde weg met het meest uitgestrekte en eenzame landschap dat je je kunt indenken: Patagonië is prachtig en groots!

Het verhaal is zo wel weer lang genoeg, dus we houden het hierbij. Volgende keer meer over meren, wijn en watervallen.

Ciao!

Mexiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiico

Het heeft even geduurd, maar nu dan toch ons eerste reisverhaal geschreven op onze laatste dag in Mexico. De Zangeres zonder Naam zei het al: ik wil er altijd blijven wonen! Dat gaat helaas niet, maar we kunnen wel een korte indruk geven van het land. Dus, Mexico =

• 40 keer groter dan Nederland
• armer dan we dachten: veel mensen verdienen maar 57 pesos (EUR 3,20) per dag
• rijk aan prachtige Maya steden, verstopt in de jungle. Voor die prachtige uitzichten op de foto's moesten we wel wat over hebben: meer dan 100 treden op een bouwval klimmen. En dan weer naar beneden...
• lekker warm!
• Een land waar we voor het eerst hebben gesnorkeld: we hadden meteen een Tortuga aan de haak, als je die voor het eerst ziet is dat echt cool.
• lekker eten, maar soms komen de tortillas je neus uit. Een beetje Mexicaan eet er trouwens 35 per dag... Het bonenprutje 'frijoles' is overigens niet echt smakelijk.
• een land met het op een na grootste rif ter wereld: prachtig duiken dus! Padi halen was echter niet zo makkelijk als we dachten: duiken is moeilijk, we begonnen niet echt als pro's. Later kwam dat gelukkig wel goed.
• het land waar ze de laatste ouderwetse kever geproduceerd hebben: er rijden er dus nog ontzettend veel rond, charmante bolides op de straten dus
• een land waar ze gigantische supermarkten hebben die vervolgens geen guacemole verkopen... Wat ze hier wel hebben, is chili. Alles met chili. Snoep met chili, ijs met chili, chocolademelk met chili, fruit met chili, popcorn met chili, chips met chili, cocktails met chili en bier met chili.
• lekker zwemmen in de cenotes, een grotachtige opening in het ondergrondse rivierenstelsel
• aapjes kijken (in de bomen)
• aapjes kijken (in het dorp)
• een land waar de huisarts spreekuur houdt bij de Burger King (Ilona heeft last van haar oren na het duiken, maar dat wordt wel weer beter)
• een van de groenste landen die we tot nu toe gezien hebben
• een land waar ze niet alleen voor de toeristen dansen, maar ook zelf nog wat aan folklore doen. Het zoveel jarig bestaan van Merida bracht prachtig gekleden mensen aan het dansen, wij hebben zelf ook nog een dansje gewaagd. Helaas kan iedereen (inclusief de oudste omaatjes) hier zo goed dansen, dat we niet erg veel indruk maakten met onze 1-2 jaar dansles op de middelbare school...
• een land met goede bussen, ADO Gold is een aanrader - je kunt bijna horizontaal ;-)
• het land waar we waarschijnlijk de grootste kamer van onze hele reis, het beste ontbijt en de meest aparte dinershow door de gastvrouw en gastheer zullen hebben gehad. De gastheer was overigens ooit een goede vriend van Salvador Dali...

Kortom Mexico = een aanrader!

Dit was dan onze eerste reisverhaal, we hopen dat het niet te lang of saai was! Morgen vertrekken we naar Buenos Aires en kunnen jullie gaan meegenieten van Argentinië: biefstuk, bergen en tango, aqui nos encantramos!

Hasta Luego,

Ilona & Jeroen

Welkom op onze Reislog!

Hallo en welkom op onze reislog!

Op dit reislog zullen we tijdens onze reis in Zuid-Amerika regelmatig verhalen en foto's plaatsen zodat jullie op de hoogte kunnen blijven van onze avonturen en ervaringen tijdens de reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar we zijn geweest!

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor onze mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

We hopen dat jullie onze reislog leuk gaan vinden en veel zullen bezoeken. En we vinden het natuurlijk ook erg leuk om van jullie te horen hoe het met jullie gaat!

Groetjes,

Ilona en Jeroen